sf. 1. Hemen yetiştirilen, iletilen: Gıcırı bükme bir laf. 2. Zoraki: Gıcırı bükme bir iltifat. 3. Yersiz, anlamsız. 4. zf. Zorla ve çabucak: Bu parayı senden gıcırı bükme alırım.

Bir şeyi çabucak yok etme, ortadan kaldırma.

Zor, kuvvet kullanma, zora getirme.

1.bk. gıcır bükme. 2. Bir işi baştan savma ve çabucak yapma.

Tahterevalli ya da tahterevalliye benzeyen bir oyun aracı.

Çok güçlü olan güreşçinin karşısındakini çapraza alıp sürmeden olduğu yerde yenmesi.