On dokuzuncu yüzyıl başında, Fransız yazarı Eugène Scribe tarafından önerilen uygulayımı yetkin bir oyun biçimi. Şu özellikler vardır : 1. Olay dizisi seyircinin bildiği, ama oyun kişisinin bilmediği bir giz üzerine kurulur; bu giz oyunun çözümüne dek saklı kalır. 2. Serim eylemin gelişimi boyunca gerçekleştirilir ve baştan seyircinin ilgisi sahneye çekilir. 3. Dördüncü bölümde ulaşılan doruk nokta, o oyunun zorunlu sahnesidir (scène à faire). 4 -Her oyunda bir yanılgı sahnesi (qui pro quo) vardır. 5 - Mantık zinciri içinde inandırıcı bir sonuç gelir. Özü geri plana itip biçimi ön plana getiren bir oyun kurma anlayışıdır.

XIX. yüzyıl başında, Fransa'da tekniği ve tutumu tam bir oyun kuruluşudur. Oyunun bölümleri önceden tasarlanır. Konuşmalar tam bir mantık gelişimiyle düzenlenir. Her oyunun başında seyirciye bir giz açıklanır. (bk. giz) Bu giz yoluyla seyircinin merakı sahneye çekilir.