sf. 1. Üstündeki yazı veya çizgiler silinmiş, bozulmuş, aşınmış olan: Silik para. Silik yazı. 2. mec. Kendini gösteremeyen, dikkati çekmeyen veya önemli ve belirli olmayan. 3. zf. Kendini gösteremeden: “İşte, bu şahsiyetin yanında ötekiler âdeta silik ve sinmiş kalıyordu.” -R. E. Ünaydın.

Islık.

1.Onursuz, şerefsiz (adam). 2.Hoppa, ahlaksız (kadın). 3.Şımarık (kimse). 4.Sapık. 5.Uysal (kimse). 6.Geveze.

Karlı tepelerde yel etkisiyle açılan yerler, açıklık : Silikde koyun otlatmak kış için zordur.

Yüz, çehre.

Fasulye kurusu.

Kızkardeş.

1.bk. sıklık (I). 2.Düdük.

1. Saygınlığını yitirmiş, sönük. 2. Beceriksiz.

Ağaçsız, çıplak yer.

Kar dolarak dümdüz görünen çukurlar.